Zakład Sinologii

Zaproszenie na spotkanie z cyklu Debaty Azjatyckie

Z wielkim smutkiem zawiadamiamy, że odeszła dziś Pani Teresa Lechowska, sinolożka, jedna z pierwszych absolwentek powojennej sinologii warszawskiej, tłumaczka literatury chińskiej, autorka przekładu powieści „Jia” Ba Jina, która ukazała się pod tytułem „Gdy bogowie odchodzą”. Prywatnie żona prof. Zbigniewa Słupskiego.
Pogrzeb Pani Teresy Lechowskiej odbędzie się w środę 22 grudnia o godzinie 14:00, w domu pogrzebowym na Powązkach Wojskowych. Więcej informacji można znaleźć pod tym linkiem

Poniżej prezentujemy Stanowisko Rady Wydziału Orientalistycznego w sprawie kryzysu humanitarnego i losu uchodźców na granicy polsko-białoruskiej, przyjęte na posiedzeniu Rady w dniu 26 października 2021 roku

Rada Wydziału Orientalistycznego Uniwersytetu Warszawskiego z wielkim niepokojem obserwuje narastający kryzys humanitarny, do jakiego dochodzi na granicy polsko-białoruskiej w strefie stanu wyjątkowego. Doniesienia aktywistów z Grupy Granica oraz Medyków Na Granicy są coraz bardziej alarmujące. Żaden człowiek — bez względu na swoje pochodzenie, wyznanie czy płeć — nie może być traktowany w sposób odzierający go z „przyrodzonej godności oraz równych i niezbywalnych praw wszystkich członków wspólnoty ludzkiej” (Powszechna Deklaracja Praw Człowieka, preambuła).
Istniejące w Polsce procedury azylowe pozwalają na sprawdzenie wszystkich osób wkraczających na teren naszego kraju, w tym również na deportację, o ile okaże się ona konieczna. Jednak proces ten musi dokonywać się z poszanowaniem podstawowych praw człowieka. Stosowanie metody „push-back” skazuje ludzi, którzy przybywają na teren naszego kraju, na głód, wyziębienie, samotność, strach, a w skrajnych przypadkach nawet na śmierć.
Jako badacze i specjaliści zajmujący się kulturami pozaeuropejskimi boleśnie zdajemy sobie sprawę z sytuacji, jaka panuje w krajach, skąd przybywają uchodźcy. Nie tylko wojna sprawia, że ludzkie życie staje się nieznośne, czy zagrożone. Stanowczo protestujemy przeciwko przedstawianiu uchodźców jako zbrodniarzy i dewiantów grożących naszemu państwu. Stanowczo protestujemy przeciwko umniejszaniu ich cierpienia w ich ojczyznach — nawet jeśli to cierpienie wynika z bardzo trudnych warunków życia, a nie bezpośrednich prześladowań.
Jako Polacy byliśmy doświadczani wojnami i trudnymi politycznie oraz ekonomicznie sytuacjami. Wielu z nas, poczynając od okresu zaborów, a na czasach PRL kończąc, było też uchodźcami przyjmowanymi przez obce państwa. Adam Mickiewicz, Fryderyk Chopin, Leszek Kołakowski czy Sławomir Mrożek — to tylko niektóre nazwiska znanych Polaków, którzy znaleźli się w tej samej sytuacji, co obecni uchodźcy z Afganistanu, Syrii, Iraku, Iranu, Libanu, nie wspominając o setkach tysięcy naszych rodaków, którzy w XIX i XX wieku zmuszeni byli opuścić nasz kraj z przyczyn politycznych i ekonomicznych.
Nie ulega wątpliwości, że migracje będą narastać i nawet najwyższe mury i zasieki nie powstrzymają ludzi uciekających przed śmiercią, głodem i cierpieniem. Domagamy się odpowiedzialnej i długofalowej polityki migracyjnej, w tym również inicjowania przez Polskę
dyskusji na ten temat na forum Unii Europejskiej. Właśnie nasza przeszłość szczególnie nas obowiązuje do pomocy potrzebującym, bez względu na polityczne podłoże obecnego konfliktu i działań władz białoruskich, które zasługują na stanowcze potępienie.
Domagamy się dopuszczenia mediów do strefy objętej stanem wyjątkowym, aby mogły na bieżąco informować nasze społeczeństwo o sytuacji na granicy. Domagamy się także rzetelnej informacji w mediach o sytuacji w państwach, z których uchodźcy do nas przybywają. Domagamy się zapewnienia obecności profesjonalnych tłumaczy, opieki medycznej oraz duchownych. Domagamy się traktowania tych, co przybywają na naszą ziemię, zgodnie z wartościami i prawem, z jakimi sami chcielibyśmy być traktowani, gdyby sytuacja zmusiła nas do opuszczenia naszego kraju, tj. zgodnie z postanowieniami Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka i innych umów międzynarodowych, które chronią przedstawicieli mniejszości, a także ludność cywilną, w tym zwłaszcza kobiety i dzieci, przed opresją władz oraz przemocą i nieludzkim traktowaniem ze strony
innych obywateli państwa. Apelujemy, aby w naszym społeczeństwie nie wzbudzać strachu przed przybyszami z innych obszarów kulturowych.
Członkowie Rady Wydziału Orientalistycznego UW